Դեկտեմբերի 24ին, 2016 Գալիֆորնիոյ Գանոկա Բարք քաղաքին մէջ, իր մահկանացուն կնքեց սփիւռքահայ երէց սերունդի անուանի գեղանկարիչներէն Ժոզէֆ Ժիրագօ, յետ երկարատեւ հիւանդութեան:
Հանգուցեալի յուղարկաւորութիւնն ու թաղումը տեղի ունեցաւ Յունուար 7ին, 201, Հոլիվուտի Ֆորեսթ Լոն գերեզմանատան մէջ: Արարողութեանց նախագահեց Հոգշ. Տ. Տաճատ Ծ. Վր. Եարտըմեան, որ միաժամանակ իր խոհերն ու մխիթարական խօսքերը փոխանցեց սգակիրներուն:
Այնուհետեւ տեղի ունեցաւ հոգեճաշ Կլենտէյլի Ֆէնիշիա ճաշարանին մէջ: Այստեղ «Մասիս» շաբաթերթին եւ Նոր Սերունդ Մշակութային Միութեան եւ ապա The Armenian Observer շաբաթաթերթին կողմէ իրենց սրտի խօսքերով յաջորդաբար ելոյթներ ունեցան Գաբրիէլ Մոլոյեան եւ Օշին Քէշիշեան: Անոնք բարձր գնահատեցին Ժոզէֆ Ժիրագոյի ստեղծագործական արժանիքներն ու նշանակալից ներդրումը սփիւռքահայ մշակութիային անդաստանէն ներս, իր որույն տեղը գրաւելով արտասահմանի ժամանակակից հայ նկարիչներու փաղանգին մէջ, որպէս իր ինքնուրոյն ոճն ունեցող արուեստագէտ:
Ժոզէֆ Ժիրագոյի մահով սփիւռքահայ նկարիչներու աւագ սերունդը կը կորսնցնէ իր տաղանդաշատ անդամներէն մին:
«Յիշատակն արդարոց օրհնութեամբ եղիցի»:
Կենսագրական Ժոզէֆ Ժիրագոյի
Ծնած է Հոկտեմբեր 4, 1930ին Պէյրութ: Իր ծնողները եղած են Մեծ Եղեռնէն վերապրողներ այնթապցի Արթին եւ Մարի Ժիրագօ: Անոնք բախտաւորուած են վեց մանչերով:
1960 թուականին Ժոզէֆ Փարիզ մեկնած է, շարունակելու համար իր ուսումը գեղարուեստի մէջ: Ան Փարիզի մէջ աւարտած է Ֆրանսայի «Լէգօլ Տէ Պօզար» դպրոցը:
Լիբանան վերադառնալէն վեց տարի ետք 20 Նոյեմբեր 1966ին, Պէյրութի մէջ կ’ամուսնանայ Շնորհիկ Պապուչաքեանի հետ: Կարճ ժամանակ մը Փարիզ բնակելէ ետք 1967 Օգոստոսին կը վերառանան Պէյրութ:
1967ին կը ծնի իրենց միակ զաւակը Արթուրը: Ընտանիքը վերջնականօրէն կը հաստատուի Միացեալ Նահանգներու մէջ 1976ին, միանալու համար նախապէս Լոս Անճելոս հաստատուած Ժիրագոյի երկու եղբայրներուն:
Լոս Անճելոսի մէջ Ժիրագօ կ’աշխատի որպէս ժամագործ, միեւնոյն ժամանակ կը շարունակէ իր ստեղծագործական աշախտանքները նկարչութեան բնագաւառին մէջ:
Ժիրագօ մասնակցած է բազմաթիւ ցուցահանդէսներու Պէյրութի, Փարիզի, Լոս Անճելոսի, Միլանոյի եւ Երեւանի պատկերասրահներուն մէջ, արժանանալով տեղական մամուլի եւ արուեստագէտներու բարձր գնահատականներուն: Իր գործերը կը գտնուին նաեւ Միջին Արեւելքի, Եւրոպայի եւ Միացեալ Նահանգներու մասնաւոր հաւաքածոներու մէջ:
Ժոզէֆ Ժիրագոն, սփիւռքահայ նկարչութեան պատմութեան մէջ իր ուրոյն տեղն ունի, որպէս «ապսթրաք» խորհանշական ոճով ստեղծագործող գեղանկարիչ: Յատկապէս ուշագրաւ են ընդծովեայ բուսական արշխարհը խորհրդանշող իր ջրաներկերը: Իր երանգապնակի գոյները զուսպ են ու խորհրդաւոր, որոնք կ’արտացոլացնեն նաեւ իր ներաշխարհն ու նկարագրի առանձնայատկութիւնները: Բնաւորութեամբ եղած է բարի եւ աւանդապահ:
Իր մահով ընտանիքը կը կորսնցնէ սիրելի հարազատ մը, իսկ հայ նկարչութիւնը տաղանդաւոր եւ վաստկաշատ արուեստագէտ մը:
Բարի երթ յաւերժի ճամբորդ սիրելի Ժոզէֆ Ժիրագոյին:
Գ.Մ.
