Վարչապետ Նիկոլ Փաշինեանը ՀՀ նախագահ Վահագն Խաչատուրեանի, Ազգային Ժողովի նախագահ Ալէն Սիմոնեանի եւ երկրի բարձրագոյն ղեկավարութեան հետ Հայոց Ցեղասպանութեան զոհերու յիշատակի օրուան առիթով այցելած է Ծիծեռնակաբերդի յուշահամալիր, յարգանքի տուրք մատուցած է Մեծ Եղեռնի 1,5 միլիոն զոհերու յիշատակին:
Նիկոլ Փաշինեան ծաղկեպսակ դրած է յուշակոթողին, ծաղիկներ խոնարհած է Հայոց Ցեղասպանութեան զոհերուն յիշատակը յաւերժացնող անմար կրակին մօտ:
Վարչապետ Նիկոլ Փաշինեան ուղերձ յղած է Հայոց Ցեղասպանութեան 109-րդ տարելիցին առիթով, ուր մասնաւորապէս ըսուած է.
«Այսօր մենք ոգեկոչում ենք Հայոց Ցեղասպանութեան, Մեծ Եղեռնի 1,5 միլիոն զոհերի յիշատակը, ովքեր 1915 թուականից Օսմանեան կայսրութիւնում սրի քաշուեցին հայ լինելու համար:
«Այս մասշտաբային ողբերգութիւնը տեղի ունեցաւ առաջին աշխարհամարտի տարիներին, եւ պետականութիւն չունեցող, պետականութիւնը հարիւրամեակներ առաջ կորցրած, պետականութեան աւանդոյթը, ըստ էութեան, մոռացած հայ ժողովուրդն աշխարհաքաղաքական խարդաւանքների ու սին խոստումների զոհ դարձաւ՝ զուրկ լինելով առաջին հերթին աշխարհն ու նրանում գործող կանոններն իրեն հասկանալի դարձնելու ընդունակ քաղաքական մտքից:
«Մեծ Եղեռնը համազգային ողբերգութիւն եւ հոգեցնցում դարձաւ մեզ համար, եւ առանց չափազանցութեան մեր ընկերա-հոգեբանութիւնը կանխորոշող գործօն է: Մենք այսօր էլ աշխարհը, մեր միջավայրը, ինքներս մեզ ընկալում ենք Մեծ Եղեռնի հոգեցնցման տիրապետող ազդեցութեան ներքոյ եւ չենք յաղթահարել այդ հոգեցնցումը: Մեծ Եղեռնը, հայրենազրկումը դատավճիռ չէ մեզ համար, որ պիտի կրենք որպէս կորուսեալ հայրենիքի շարունակական փնտռտուք: Մենք պէտք է դադարենք հայրենիքի փնտռտուքը, որովհետեւ գտել ենք այդ հայրենիքը, մեր Աւետեաց երկիրը, որտեղ կաթ եւ մեղր է հոսում: Մեծ Եղեռնի նահատակների ոգեկոչումը մեզ համար պէտք է ոչ թէ կորուսեալ, այլ գտնուած եւ իրական հայրենիքը խորհրդանշի՝ ի դէմս Հայաստանի Հանրապետութեան, որի մրցունակ, օրինական, մտածուած եւ ստեղծագործ քաղաքականություններն են, որ կարող են բացառել կրկնութիւն:
«Այլեւս երբեք: Մենք սա ուրիշներին չպէտք է ասենք, այլ ինքներս մեզ: Եւ սա ամենեւին էլ մեղադրանք չէ ինքներս մեր հասցէին, այլ դիտանկիւն, որտեղ մենք, միայն մենք ենք մեր ճակատագրի պատասխանատուն ու տնօրէնը եւ պարտաւոր ենք ունենալ բաւարար միտք, կամք, խորք ու իմացութիւն՝ այդ պատասխանատուութիւնը մեր ինքնիշխան որոշումների ու ընկալումների տիրոյթում կրելու»:
