Հայաստանի քաղաքական թատերաբեմին վրայ տեղի ունեցող իրադարձութիւնները կու գան հաստատելու, որ տակաւին երկար ժամանակի կը կարօտի նախկին իշխանութիւններու ձգած ծանր ժառանգութեան հետեւանքներէն ձերբազատուելու համար:
Անցեալ շաբաթ իր տան մէջ յայտնաբերուեցաւ Ազգային Անվտանգութեան Ծառայութեան նախկին տնօրէն, 38-ամեայ Կէորկի Կուտոյեանի դին` իրեն պատկանող ատրճանակէն արձակուած կրակոցով: Այս ողբերգական մահը բնականաբար հանրութեան մօտ յառաջացուց տարաբնոյթ մեկնաբանութիւններ: Ոմանք հակուած էին հաւատալու ինքնասպանութեան վարկածին, ուրիշներ չէին բացառեր սպանութեան հաւանականութիւնը, մանաւանդ որ այս դէպքը կը յաջորդէ մի քանի ամիս առաջ ՀՀ նախկին ոստիկանապետ Հայկ Յարութիւնեանի նման պայմաններու տակ մահուան: Եթէ ոստիկանապետի պարագային յստակ կապ կար անոր ու Մարտի 1-ի դատավարութեան հետ, ուր ան որպէս վկայ կանչուած էր հարցաքննութեան, ապա Կուտոյեանի պարագային ոչ մէկ դատական գործընթացի մասնակից չէր ան:
Մինչ իրաւապահ մարմինները կը խոստանան դէպքի հանգամանքները պարզելու ուղղութեամբ ջանք չխնայել, միւս կողմէ նախկին իշխանութիւններու ներկայացուցիչները ու անոնց արբանեակ լրատուամիջոցները առիթը պատեհ նկատեցին ներկայ իշխանութիւնները ցեխարձակումի ենթարկելու` օգտագործելով մաշած նոյն մեղադրանքները, որ իշխանութիւնները երկրէն ներս ստեղծած են անհանդուրժողութեան ու ատելութեան մթնոլորտ, պառակտած են հասարակութիւնը` զանոնք բաժնելով սեւերու ու ճերմակներու եւ նման անհեթեթութիւններ: Աւելին, անոնք սկսած են պահանջել, որ վարչապետ Փաշինեան հանդէս գայ համերաշխութեան կոչերով ու այդ ուղղութեամբ քայլեր ձեռնարկէ: Այստեղ կայ սակայն կարեւոր հանգամանք մը: Ընդդիմադիրներու պատկերացուցած համերաշխութեան եւ ժողովուրդի ակնկալութիւններուն միջեւ կան էական տարբերութիւններ, որոնց վրայէն կարելի չէ աննկատ անցնիլ: Նախկին ռեժիմի ուզածը այն է որ, պէտք է փակուի Մարտի 1-ի էջը ու դադրին ամբաստանեալներու նկատմամբ դատական հետապնդումները, պետական գանձը կողոպտած ու ժողովուրդը աղքատութեան մատնած նախկին պաշտօնեաներու պատասխանատուութեան չկանչուին, մոռացութեան մատնուին բոլոր տեսակի ապօրինութիւնները սկսած ընտրակեղծիքներէն մինչեւ բազմաթիւ սպանութիւններ: Մէկ խօսքով, պէտք է ձգել որ, կաշառակերները վայելեն իրենց կուտակած ահաւոր հարստութիւնը ու զայն օգտագործեն հակայեղափոխութիւն իրագործելու համար: Իսկ ժողովուրդի պահանջը իշխանութիւններէն այն է որ, պատասխանատուութեան ենթարկուին բոլոր յանցագործները ու վերադարձուին գողցուած միլիոնները:
Թաւշեայ յեղափոխութենէն ասդին, ոչ մէկ պետական պաշտօնեայ հանդէս եկած է նախկին իշխանութեան ներկայացուցիչներուն դէմ անձնական ատելութիւն պարունակող յայտարարութիւններով, բաւարարուելով միմիայն լուսարձակի տակ առնելով անոնց գործած մեղքերը` երկրի եւ ժողովուրդի հանդէպ: Իսկ ինչ կը վերաբերի ընկերային ցանցերու վրայ երեւացող խիստ եւ վիրաւորական գրութիւններուն, անոնք հետեւանք են Աշոտեաններու, Շարմազանովներու, Մինասեաններու եւ այլոց ամբարտաւան կեցուածքին ու անպարկեշտ յայտարարութիւններուն:
Համերաշխութիւնը կարեւոր է, սակայն հոն հասնելու համար կան նախապայմաններ: Քսան տարի պետութեան ինչքերն ու հողերը իւրացուցած, հասարակութեան դէմ հալածանք շղթայազերծած կուսակցութիւնը ու անոր ղեկավարները նախ պէտք է ընդունին իրենց գործած մեղքերը ու պատրաստակամութիւն յայտնեն ենթարկուելու պատիժի, վերադարձնեն իրենց կուտակած հարստութիւնը ու հրապարակաւ ներողութիւն խնդրեն ժողովուրդէն: Այս ու նման շարք մը քայլերով միայն, կարելի կը դառնայ նոր էջ բանալ ու առաջ երթալ հաշտութեան ու համերաշխութեան նոր մթնոլորտի մէջ:
«ՄԱՍԻՍ»