Ատրպէյճանի նախագահ Իլհամ Ալիեւի գործերը սահուն չեն ընթանար այս օրերուն: Նախագահական ընտրութիւնները, որոնք նախատեսուած էին յառաջիկայ աշնան, անակնկալօրէն առաջ բերուեցան եւ այժմ տեղի պիտի ունենան Ապրիլին: Չպատճառաբանուած այս փոփոխութիւնը յառաջացուց ընդդիմադիր կուսակցութիւններու ընդվզումը, որոնք միասնաբար որոշեցին, որ պիտի պոյքոթեն այդ ընտրութիւնները: Այսպիսով, Ալիեւի վերընտրութիւնը այժմէն իսկ կորսնցուցած է իր միջազգային օրինականութիւնը:
«Ենի Ատրպէյճան» կուսակցութեան համաժողովի ընթացքին, որ գումարուած էր զինք առաջադրելու համար նախագահական ընտրութիւններու թեկնածու: Ատրպէյճանի բռնապետը Հայութեան հասցէին հնչեցուց հերթական սպառնալիքները:
Ալիեւ իր ելոյթի ընթացքին խոստացաւ «ատրպէյճանցիներուն վերադարձնել» Երեւանը եւ Հայաստանի հարաւ-արեւելեան Սիւնիքի մարզը: «Այս մեր ռազմավարական նպատակն է եւ մենք պէտք է աստիճանաբար մօտենանք այդ նպատակին», – յայտարարեց Ալիեւ:
Պաշտօնական Երեւանը տուաւ հակիրճ պատասխան մը յայտարարելով որ, Հայաստանի նկատմամբ տարածքային պահանջները ցոյց կու տան Պաքուի իշխող ռեժիմի ռասիստական էութիւնը:
Առաջին անգամ չէ որ Ալիեւ նման յայտարարութիւններ կը կատարէ: Հետեւաբար, Հայաստանի մէջ լրջութեամբ չեն վերաբերիր անոնց, ընդհակառակը, շատեր ծիծաղով կ’ընդունին այդ խօսքերը, զանոնք նկատելով նախընտրական ամբոխավարութիւն:
Այդ ճիշդ ըլլալով հանդերձ, կը վերյիշենք նաեւ այն, որ Ալիեւ կը փայփայէ այլ երազներ: Տարիներ առաջ ան ըսած էր թէ` այսպէս շարունակուելու պարագային Հայաստանի մէջ մարդ պիտի չմնայ եւ մենք քալելով կը հասնինք Երեւան:
Պատերազմի դաշտին վրայ իր կրած յաջորդական պարտութիւններէն ետք, Ալիեւ շատ լաւ կը գիտակցի որ ռազմական միջոցներով չի կրնար հասնիլ իր նպատակին: Ան իր յոյսը կապած է այն բանի վրայ, որ օրին մէկը Հայաստանը պիտի պարպուի ու ինք «քալելով» պիտի հասնի Երեւան:
Թշնամին յուսախաբ ընելու գործը ընդհանուր հայութեան պարտականութիւնն է: Զարգացնելով մեր երկիրը ու ժողովուրդը պահելով հայրենիքի մէջ, Ալիեւի երազները կը մնան այդպիսին` միայն երազ:
«ՄԱՍԻՍ»