Հայաստանի առաջին նախագահ Լեւոն Տէր-Պետրոսեանը երէկ անդրադարձած է, իր իսկ ձեւակերպմամբ, «մտահոգիչ ու վտանգաւոր յետընտրական տրամադրութիւններուն»: «Ի լուր»՝ iLur.am կայքին հրապարակած յօդուածին մէջ շեշտելով, որ ընտրութիւններու արդիւնքներու վրայ ամենամեծ ազդեցութիւնը ունեցած է ընտրակաշառքի երեւոյթը, Տէր-Պետրոսեան միեւնոյն ժամանակ ընդգծած է, թէ պէտք չէ մեղադրել հացի կարօտ, ոտաբոպիկ երեխաներու տէր ու պարտքերու տակ թաղուած ժողովուրդը:
«Պահն է, թերեւս, բացելու փակագծերը։ Ժողովրդավարական երկրներում ընտրութիւնների ելքը վճռում են ոչ թէ պետական վարչամեքենան, մեծահարուստների դասը կամ լիւմպէնացուած զանգուածը, այլ բացառապէս միջին խաւը։ Կրկնում եմ, խօսքը վերաբերում է ժողովրդավարական երկրներին, եւ ոչ թէ Հայաստանի պէս բռնապետութիւններին, որտեղ միջին խաւը պարզապէս ոչնչացուած է», – գրած է Հայաստանի առաջին նախագահը՝ շարունակելով․ – «Երկիրն ամբողջութեամբ գտնւում է կոռումպացուած պետական պաշտօնեաների, պատժիչ իրաւապահ մարմինների, մոնոփոլիսթ ձեռնարկատէրերի եւ քրէական հեղինակութիւնների ձեռքում, որոնք էլ լիովին տնօրինում են ճորտութեան կարգավիճակի մատնուած ժողովրդի բախտը եւ հակաօրինական բոլոր միջոցներով պարբերաբար ապահովում իրենց վերարտադրութիւնը»:
2 Ապրիլի խորհրդարանական ընտրութիւններուն մօտ 25 հազար ձայն ստացած եւ խորհրդարանէն դուրս մնացած «Գոնկրէս-ՀԺԿ» դաշինքի ղեկավարը շեշտած է․ – «Հացի կարօտ, ոտաբոպիկ երեխաների տէր ու պարտքերի տակ թաղուած ճորտը, որքան էլ բարոյական ու սկզբունքային, չի կարող դիմադրել ընտրակաշառքի գայթակղութեանը: Դիմադրելու պարագայում ընտրակաշառքն ստիպելով կը խոթեն նրա գրպանը՝ մէկին վախեցնելով բանակում ծառայող որդու վիճակի վատթարացմամբ, միւսին՝ դպրոցում կամ բուհում սովորող զաւակին նեղութիւն տալով, երրորդին՝ աշխատանքից ազատելու սպառնալիքով եւ այլն։ Վստահաբար, ընտրակաշառք վերցնողների մեծ մասն այդ քայլին դիմել է ոչ այնքան փողի գայթակղութիւնից դրդուած, որքան այդպիսի ճնշումներին չդիմանալու պատճառով»:
«Այնպէս որ, որքան էլ բարոյական տեսակէտից անընդունելի, ընտրակաշառք վերցնելու այլանդակ երեւոյթի դրսեւորման համար պէտք է մեղադրել ոչ թէ ժողովրդին, այլ վերջինիս այդպիսի ստորացուցիչ վիճակի մէջ դրած իշխանութիւններին։ Մեղադրելու, անարգելու եւ կշտամբելու փոխարէն, ժողովրդին, ընդհակառակը, իշխանութիւնների կողմից նրա արժանապատուութեանը հասցուած աններելի հարուածի համար, պէտք է միայն կարեկցել, յուսալով, որ մի երջանիկ օր այդ արժանապատուութիւնը կը վերականգնուի։ Ապշելու բան է, թէ խորհրդային բռնապետութեան դէմ 1988-ին միահամուռ ոտքի կանգնած հպարտ ժողովրդին ինչպէս կարելի էր ընդամէնը երկու տասնամեակում, բառիս բուն իմաստով, ծնկի բերել։ Դա հնարաւոր էր միայնումիայն նրան բացարձակ թշուառութեան մատնելու ճանապարհով, ինչը փայլուն կերպով իրականացրեց 2000-ական թթ. սկզբից Հայաստանում հաստատուած աւազակապետական ռեժիմը», – գրած է Լեւոն Տէր-Պետրոսեանը:
Ընտրութիւններէն բացի՝ իր յօդուածին մէջ Լեւոն Տէր-Պետրոսեանը անդրադարձած է նաեւ ղարաբաղեան խնդրին, կրկին շեշտելով, որ աւելի լաւ լուծում, քան այն, ինչ ներկայիս դրուած է բանակցութիւններու սեղանին, այսուհետեւ պիտի չըլլայ։
«Եթէ ղարաբաղեան խնդրի աւելի շահեկան լուծման հնարաւորութիւն լինէր, գուցէ եւ կարելի էր համաձայնել պատերազմասէրների ու ոչմիթիզհողականների պնդումներին։ Սակայն գործընթացի ձգձգումը եւ «ստատուս-քօ»ի պահպանումը պատճառ է դառնալու բազմաթիւ նորանոր զոհերի, որոնք որեւէ արժէցող նպատակի չեն ծառայելու, քանի որ, կրկնում եմ, աւելի լաւ լուծում, քան այն, ինչ ներկայումս դրուած է բանակցութիւնների սեղանին, այսուհետեւ չի լինելու։ Այլ բան ակնկալելը սին պատրանք է եւ մեծագոյն յանցագործութիւն մեր ժողովրդի հանդէպ», – իր յօդուածին մէջ պնդած է Հայաստանի առաջին նախագահը
