«1988 թուականից իմ մասնակցած ցոյցերին ես չեմ յիշում, որ նախաձեռնող կողմը, կազմակերպիչը` քաղաքացիական խումբ կը լինի, կուսակցութիւն կը լինի, զինուէր քարով, փայտով կամ մուրճով եւ գնար յարձակման ոստիկանական պատնէշի դէմ, որն ակնյայտօրէն պատրաստ էր այդ բախմանը, գոնէ այն շարքերը, որոնք վահաններով էին, սաղաւարտներով, զրահաբաճկոններով եւ այլն», ըսաւ Լրագրողներու «Ասպարէզ» ակումբի նախագահ Լեւոն Բարսեղեանը, խօսելով Յունիս 3-ին կառավարական ամառանոցին մօտ ընդդիմադիր ցուցարարներուն եւ ոստիկանութեան միջեւ տեղի ունեցած բախման մասին:
Անոր խօսքով` սա ահագին լուրջ խնդիր է այն քաղաքական ուժերուն համար, որոնք կը համարեն, թէ հաւաքներու ազատութեան իրաւունքը այսպէս կարելի է օգտագործել, կամ գոնէ համակիրներուն չեն բացատրեր, որ այս տեսակի գործողութիւնները խաղաղ հանրահաւաքի հետ կապ չունին, եւ որոնք կը խախտեն այդ գործող օրէնսդրութիւնը, համապատասխան պատասխանատուութեան պատրաստ ըլլան:
Խօսելով նաեւ այն մասին, որ ընդդիմութիւնը Եւրոմիութեան դեսպանատան դիմաց բողոքած էր, որ ոստիկանութիւնը յատուկ միջոց կիրառած է, իսկ դեսպանատունը կը լռէ, Լեւոն Բարսեղեան ըսաւ, որ լաւ է, որ ընդդիմութիւնը առաջին քայլերը կ’ընէ` սորվելու հանրահաւաքային գործողութիւնները, արհեստագիտութիւնները, այդ մշակոյթին կը սկսին հաղորդակցուիլ:
Լեւոն Բարսեղեանի խօսքով` ընդդիմութիւնը իրաւունք ունի նաեւ դժգոհելու այս կամ այն դեսպանատունէն, այս կամ այն պետութենէն, գերտերութենէն, կրնայ գոհ ըլլալ, կրնայ երջանիկ կամ դժբախտ ըլլալ որեւէ պետութեան դեսպանատան հետ հաղորդակցելով:
Ինչ կը վերաբերի յատուկ միջոցներ կիրառելուն, Լեւոն Բարսեղեանը ըսաւ, որ երբ մուրճով, քարերով կը յարձակին իրաւապահներուն վրայ, իրաւապահները, այս պարագային` ոստիկանութիւնը իրաւունք ունի յատուկ միջոցներ կիրառելու, իսկ եթէ ընդդիմութիւնը կը համարէ, որ բնական է, եւ պիտի թողէին, որ այդտեղ բոլորին գլուխները ջարդէին, եւ այդ պէտք է ըլլար հաւաքներու իրաւունքի իրականացում, իրենք խոր մոլորութեան մէջ են:
«Այս դէպքում էլի երկակի չափանիշների մասին է խօսակցութիւն բացւում, բա ինչո՞ւ չէիք արտայայտւում Մարտի 1-ին, ասենք, հա, մի քանի հոգի դպրոցական էիք, երեխայ էիք, էն միւսներդ այն ժամանակ կամ պաշտօնեայ էիք, կամ պաշտօնեաների մերձաւոր անձինք էիք: Արտայայտուե՞լ էք այդ ժամանակ, ի՞նչ էք կարծում: Մի հատ համեմատէք ձեր այն ժամանակուայ յայտարարութիւնները կամ չարտայայտութիւնները հիմիկուայ ձեր տեսակէտի հետ: Եթէ ձեր մէջ նկատում էք փոփոխութիւններ, որ այն ժամանակ ուրիշ կերպ էիք մտածում, որ կարելի էր Ազատութեան հրապարակում ոչ մի ճանապարհ չփակած ցուցարարներին առաւօտ գիշերով ծեծել, լարել Երեւանի փողոցներով մէկ, գիշերն էլ արդէն զրահամեքենաներ ու զօրք բերել սահմանից եւ յարձակուել ցուցարարների վրայ, տասը հոգու մահուան պատճառ դառնալ, հազարից աւելի մարդու բնական էր դա, հիմա համարում էք, որ նորմալ չէ: Ելէք արտայայտուէք», ըսաւ Լեւոն Բարսեղեանը:
Ան նշեց, որ Հայաստանի մէջ անհամեմատ ժողովրդավարական միջավայր է, քան թէ նախկինում էր: Ու թէեւ իր պատկերացուցածն ու իր կամեցածը չէ, բայց չի պատկերացներ, թէ ոեւէ մէկը հրապարակին կեդրոնը փակէր ու ամիսներով մնար այնտեղ, ու մէկը չգար ըսէր` այս դատարկ վրանները ե՞րբ պիտի հաւաքեն, ինչո՞ւ մարդ կը մահանայ անոնց վրանին մէջ:
Լեւոն Բարսեղեանի խօսքով` կազմակերպիչներուն գլխաւոր խնդիրը ապօրինի գոյքի փրկութիւնն է:
«Չորս տարի իրենք անընդհատ պայքարում են, հէնց լինում է ազատազրկման խօսակցութիւն, կալանքի որոշում, ձերբակալութիւն, ապօրինի գոյք` ոտքի են ելնում», ըսաւ Լեւոն Բարսեղեանը:
