«Ատրպէյճանի պնդումները, թէ ՀՀ Սահմանադրութիւնը պարունակում է տարածքային պահանջներ Ատրպէյճանից, հիմնւում է այն փաստի վրայ, թէ ՀՀ Սահմանադրութեան նախաբանում կայ յղում Անկախութեան հռչակագրին, որտեղ իր հերթին յիշատակւում է ԼՂ-ի մասին»:Ազգային Ժողովին մէջ Կառավարութեան հետ հարցուպատասխանի ժամանակ այս մասին ըսաւ վարչապետ Նիկոլ Փաշինեան՝ արձագանգելով «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցութեան պատգամաւոր Արուսեակ Ջուլհակեանի այն հարցումին, թէ, չնայած այն բանին, որ պաշտպանական Երեւանը բազմիցս պնդումներ ըրած է առ այն, որ ՀՀ-ն չունի որեւէ տարածքային պահանջ իր Սահմանադրութեան մէջ որեւէ երկրի նկատմամբ, Ատրպէյճանէն կը շարունակենք լսել պատասխան պնդումներ, որ, այդուհանդերձ, այդ տարածքային պահանջները կան, եւ կ’ակնկալեն, որ ՀՀ-ն պէտք է փոխէ իր Սահմանադրութիւնը:
«ՀՀ Սահմանադրական դատարանը 2024 թուականի Սեպտեմբերի 26-ին կայացրած որոշման մէջ արձանագրել է, որ Սահմանադրութեան նախաբանում Անկախութեան հռչակագրին յղումը վերաբերում է Հռչակագրի բացառապէս այն դրոյթներին, որոնք իրենց բառացի ամրագրումն են ունեցել Սահմանադրութեան յօդուածներում:
«ՀՀ Սահմանադրութեան բնագրում որեւէ դրոյթ ԼՂ-ի մասին ո՛չ ուղղակի, ո՛չ անուղղակի չի պարունակւում:
«Երկրորդը՝ Ատրպէյճանի Սահմանադրութեան նախաբանը յղում է պարունակում 1991 թուականի Հոկտեմբերի 18-ին ընդունուած Սահմանադրական արձանագրութեան, որն իր հերթին յղում է անում 1918 թուականի Մայիսի 28-ին ընդունուած Ադրբեջանի առաջին Հանրապետութեան հռչակագիրը, Հռչակագիրն էլ իր հերթին արձանագրում է, որ Ատրպէյճանի առաջին Հանրապետութիւնը ներառում է արեւելեան եւ հարաւային Անդրկովկասը:
«1919 թուականի Նոյեմբերին Ատրպէյճանի Հանրապետութիւնը Անտանտին է ներկայացրել իր վարչատարածքային քարտէզը, համաձայն որի՝ Ատրպէյճանի կազմում ընդգրկուած են ՀՀ Սիւնիքի, Վայոց ձորի մարզերն ամբողջութեամբ, ինչպէս նաեւ Արարատի, Արմաւիրի, Գեղարքունիքի, Տաւուշի, Լոռու մարզերի տարածքները մասամբ, այսինքն՝ ՀՀ այսօրուայ տարածքի շուրջ 60 տոկոսը: Այսպիսով՝ Ատրպէյճանի Սահմանադրութիւնը պարունակում է տարածքային պահանջներ ընդդէմ ՀՀ-ի, ՀՀ-ն, սակայն, Ատրպէյճանի Սահմանադրութիւնը փոխելու հարց չի բարձրացնում երկու պատճառով»,- ըսաւ վարչապետը:
Ըստ անոր՝ նման պահանջը նախ փակուղի պիտի մտցնէ խաղաղութեան գործընթացը, երկրորդը՝ խաղաղութեան պայմանագրի համաձայնեցուած մասում կայ յօդուած, որ կողմերը չեն կարող յղում անել իրենց ներքին օրէնսդրութեան՝ արդարացնելու համար պայմանագրի իրագործման ձախողումը։
Նիկոլ Փաշինեան մէջբերեց նաեւ խաղաղութեան պայմանագրի համաձայնեցուած մասի մէկ այլ յօդուած, համաձայն որուն՝ կողմերը կը ճանչնան իրար տարածքային ամբողջականութիւնը, չունին տարածքային պահանջներ իրարմէ։
