Հայաստանի եւ Ատրպէյճանի միջեւ խաղաղութեան պայմանագրի բնագրին մէջ Ղարաբաղի մասին յիշատակում կայ, բայց այդ փաստաթուղթը վերջնական չէ, «Ազատութեան» հարցումին ի պատասխան տեղեկացբւց Անվտանգութեան Խորհուրդի քարտուղարը:
Երեւանն ու Պաքուն հինգ ամիսէ կ’աշխատին խաղաղութեան պայմանագրի բնագրին վրայ` պարբերաբար զայն լրամշակելով եւ միմեանց փոխանցելով: Առ այսօր սակայն յայտնի չէ, թէ արդեօք կողմերը որեւէ համաձայնութեան եկա՞ծ են այդ փաստաթուղթին շուրջ: Քննարկուող նախագիծը եւս չէ հրապարակուած:
«Ազատութեան» հարցումին, թէ այս պահին քննարկուող, մշակուող փաստաթուղթին մէջ Ղարաբաղի մասին յիշատակում կա՞յ, թէ՞ չկայ, Գրիգորեան պատասխանած է. «Ղարաբաղի մասին յիշատակում կայ: Պէտք է հաշուի առնել, որ այդ փաստաթուղթը վերջնական չէ դեռ: Դա բանակցային գործընթաց է: Եւ գիտէք, յայտնի մօտեցում կայ բանակցութիւններում, որ եթէ ամէն ինչ համաձայնեցուած չի, դեռ ոչ մի բան համաձայնեցուած չի»:
Անվտանգութեան Խորհուրդի քարտուղարը պարզաբանեց, թէ Հայաստանը կողմ է, որ միջազգային տեսանելի մեխանիզմի շրջանակին մէջ քննարկումներ տեղի ունենան Ստեփանակերտի եւ Պաքուի միջեւ: «Հայաստանը շարունակում է աշխատել միջազգային գործընկերների հետ, որպէսզի այդ մեխանիզմը կայանայ: Պաքուն մինչեւ այժմ մերժել է այս գաղափարը: Այս մեխանիզմին կարող է անդրադարձ լինել միջազգային այն պայմանագրում` խաղաղութեան պայմանագրում, որի շուրջ բանակցութիւններ են ընթանում: Այն կարող է լինել միջազգային այլ կառոյցների կամ այլ ձեւաչափով: Դա յստակ չէ, դա քննարկման առարկայ է, որը պէտք է շարունակենք քննարկել յստակացնելու համար: Եւ սա եւս մի անգամ ցոյց է տալիս, որ Հայաստանը աւելի շատ կողմ է յստակացումների»:
«Ազատութեան» այն հարցումին, թէ արդեօք սկզբունքայի՞ն է հայկական կողմին համար, որ որեւէ կերպ Ղարաբաղի հարցը արծարծուի այդ խաղաղութեան պայմանագրի փաստաթուղթին մէջ, Գրիգորեան ըսաւ. «Հայկական կողմի համար աւելի կարեւոր է միջազգային տեսանելի մեխանիզմի ստեղծումը, որի շրջանակներում Ստեփանակերտը եւ Պաքուն կը քննարկեն անվտանգութիւնը եւ իրաւունքները: Թէ դա ո՞ր ձեւաչափով կը կատարուի, դա չի առաջնայինը: Առաջնայինը դա մեխանիզմի ստեղծումն է»:
