Հայաստանի արտաքին գործերու նախարար Արարատ Միրզոյեանի հարցազրոյցը «Ազատութիւն» ռատիօկայանին:
Հարց – Ատրպէյճանի նախագահ Իլհամ Ալիեւ յայտարարել է, որ խաղաղութեան պայմանագրի շուրջ աշխատանքներ սկսելու վերաբերեալ իրենց առաջարկը տակաւին արձագանգ չէ ստացած հայկական կողմէ: Ինչպէ՞ս կը մեկնաբանէք այդ:
Պատասխան – Ե՛ւ հրապարակաւ, ե՛ւ միջազգային ձեւաչափերում, ե՛ւ ատրպէյճանական կողմի հետ ուղղակի շփումների ընթացքում հայկական կողմը բարձրագոյն եւ բարձր մակարդակներով բազմիցս յայտարարել է, որ մենք հետեւողական ենք խաղաղութեան հաստատման մեր օրակարգում, եւ որ ապագայ խաղաղութեան պայմանագրի վերաբերեալ Ատրպէյճանի առաջարկներում ոչինչ անընդունելի չենք համարում` բնականաբար այդ առաջարկներն ամբողջացնելով մեր պատկերացումներով:
Մենք ԵԱՀԿ Մինսքի խմբի համանախագահ երկրների միջոցով Ատրպէյճանին ենք փոխանցել համապարփակ խաղաղութեան բանակցութիւնների օրակարգային շրջանակի մեր առաջարկը, սակայն մինչեւ օրս որեւէ պաշտօնական պատասխան չենք լսել: Այսինքն, հակառակ Ատրպէյճանի նախագահի պնդումներին` Հայաստանը ոչ միայն չի մերժել, այլեւ դրական է արձագանգել խաղաղութեան պայմանագրի բանակցութիւնների առաջարկին եւ սպասում է Ատրպէյճանի պատասխանին: Ընդ որում, մենք խաղաղութեան պայմանագրի թեմայով արտաքին գործերի նախարարների միջեւ խորհրդակցութիւնների մեկնարկի առաջարկ ենք ներկայացրել Ատրպէյճանին, սակայն մինչ օրս պատասխան չենք ստացել: Հայաստանի Հանրապետութիւնը վերահաստատում է իր պատրաստակամութիւնը` օր առաջ սկսել խաղաղութեան պայմանագրի շուրջ խորհրդակցութիւնները:
Հարց – Ատրպէյճանի նախագահը նաեւ նշած է, որ մէկուկէս տարի անց ալ 2020 թուականի Նոյեմբեր 9-ի յայտարարութիւնը ամբողջութեամբ չէ կատարուած` յղում կատարելով, մասնաւորապէս, տարածաշրջանային ճանապարհային հաղորդակցութիւններու ապաշրջափակման հարցին: Ի՞նչ կ’ըսէք անոր վերաբերեալ:
Պատասխան – Այո՛, Նոյեմբերի 9-ի եռակողմ յայտարարութիւնը մինչ այժմ ամբողջութեամբ կատարուած չէ. Ատրպէյճանը, խախտելով ոչ միայն եռակողմ յայտարարութեամբ ստանձնած պարտաւորութիւնները, այլեւ միջազգային մարդասիրական իրաւունքը, շարունակում է ապօրինաբար պատանդառութեան մէջ պահել հայ ռազմագերիների եւ քաղաքացիական անձանց` նրանց օգտագործելով որպէս պատանդ եւ սակարկութիւնների ու մարդկանց առեւտրի առարկայ: Ոչ միայն Հայաստանը, այլ ամբողջ քաղաքակիրթ աշխարհն է այս պահանջն Ատրպէյճանին ներկայացնում:
Աւելին` Ատրպէյճանն, ըստ էութեան, ժխտում է եռակողմ յայտարարութեան հիմնարար արձանագրումներից մէկը` յայտարարելով, թէ Լեռնային Ղարաբաղ չկայ, Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդիր չկայ: Մինչդեռ Ատրպէյճանի նախագահը եռակողմ յայտարարութեան տակ իր իսկ ստորագրութեամբ հաստատել է Լեռնային Ղարաբաղի գոյութիւնը: Եւ քանի դեռ եռակողմ յայտարարութիւնը կայ, անոր գոյութիւնը հնարաւոր չէ հերքել:
Նոյեմբերի 9-ի եռակողմ յայտարարութեան կոպտագոյն խախտում է նաեւ այն, որ ատրպէյճանական զինուած ուժերը, խախտելով 2020 թուականի այդ յայտարարութեան առաջին կէտը, ս․թ․ Մարտի 24-ին ներխուժել են Լեռնային Ղարաբաղում ռուսական խաղաղապահ զօրախմբի պատասխանատուութեան գօտի եւ մինչ օրս շարունակում են մնալ այնտեղ:
Ինչ վերաբերում է տարածաշրջանային ճանապարհային հաղորդակցութիւնների ապաշրջափակմանը, ապա կրկին` բազմիցս նշել ենք, որ Հայաստանը ինքն է մեծապէս շահագրգռուած այս գործընթացի յաջողութեամբ:
Գործընթացը շատ աւելի արագ կը հասնէր վերջնակէտին, եթէ չլինէին Ատրպէյճանի իշխանութիւնների շարունակական անհիմն յայտարարութիւններն արտատարածքային միջանցքի վերաբերեալ, որոնք իրականութեան եւ մի շարք միջազգային գործընկերների ներկայութեամբ ձեռք բերուած պայմանաւորուածութիւնների հետ որեւէ աղերս չունեն: Ինչեւէ, յանուն արդարութեան պէտք է նշել, որ ապաշրջափակման թեմայի քննարկումն իրականում կառուցողական մթնոլորտում է ընթանում, եւ յոյս ունեմ, որ այն անհասկանալի քաղաքական խարդաւանքների հետեւանքով չի տապալուի եւ շուտով յաջողութեամբ կ’աւարտուի:
