Home ՀԱՅԱՍՏԱՆԱՐՑԱԽ Կրակոցները, Ատրպէյճանական Նամազն Ու Գիւղը Լքելու Կոչերը` Թաղավարդցիներու Առօրեայի Մաս

Կրակոցները, Ատրպէյճանական Նամազն Ու Գիւղը Լքելու Կոչերը` Թաղավարդցիներու Առօրեայի Մաս

by MassisPost

Իրադրութիւնը լարուած կը մնայ
Անցեալ գիշեր Արցախի առաջնագիծի երկայնքով զինադադարի էական խախտումներ չեն արձանագրուած, իրադրութիւնը չէ փոխուած, բայց կը մնայ լարուած, կը յայտնէ Արցախի Տեղեկատուական Շտաբը:

Պաշտօնական հաղորդագրութեան համաձայն` ատրպէյճանցիները կը շարունակեն մնալ Քարագլուխի մէջ ամրացուած յենակէտերուն մէջ եւ դիրքային որեւէ փոփոխութիւն չէ եղած:

Պաշտօնական Ստեփանակերտը նաեւ կը նշէ, որ հայկական կողմը ռուսական խաղաղապահ զօրակազմի հրամանատարութեան հետ եւ դիւանագիտական տարբեր միջոցներով կը շարունակէ հետեւողական աշխատանքները ատրպէյճանական զինուած ուժերը իրենց ելման դիրքեր վերադարձնելու եւ ռազմաքաղաքական իրավիճակը կայունացնելու համար: Զուգահեռ, ըստ հաղորդագրութեան, կը բարելաւուին, պաշտպանական ամրութիւններն ու մեխանիզմները:

Ատրպէյճանական կողմը կը շարունակէ լարուած պահել շփման գիծին մօտ գտնուող գիւղերը:

Taghavart

«Ես մնալու իմ հայրենիքում եւ չեմ լքի իմ տունը». թաղավարդցի փոքրիկ
Հայկական ու ատրպէյճանական հատուածներու բաժնուած Թաղավարդի մէջ նոյնիսկ ամենափոքրերը գիտեն ատրպէյճանական յենակէտերուն տեղը:

5-ամեայ Լուսիան ու Էթերին դուրսը նստած կը հետեւին դպրոցականներու քայլին: Աշակերտներուն ճաշի ժամն է: Ճաշարանը գիւղապետարանին մէջ է` դպրոցէն ընդամէնը քանի մը մեթր հեռաւորութեան վրայ: Պատերազմէն յետոյ երեխաներուն կ’ուղեկցին դպրոցին մէջ յայտնուած ոստիկանն ու ուսուցիչները` անվտանգութեան համար:

«Ճանապարհը մի քիչ արագ ենք անցնում, քանի որ թուրքերը մեզ հետեւում են: Ճիշդ է` շատ ենք վախենում, բայց դէ էս է եղածը», կ’ըսէ ուսուցչուհին:

Ամէն օր այսպէս է: Պէտք է արագ հասնիլ ճաշարան: Գիւղը երեք կողմէ ատրպէյճանցի զինուորականներու թիրախին է: Թաղավարդի ուղղութեամբ կրակոցները պարբերաբար են:

Երեխաներուն նաեւ դպրոցի բակին մէջ արգիլուած է խաղալ: Նոյնիսկ դպրոցին ներսը ապահով չէ: Անհանգստացած են ուսուցիչները. «Դպրոցի տնօրէնի կարգադրութեամբ երեխաներին արգելւում է դպրոցից դուրս գալ: Շատ մեծ ուշադրութիւն ենք դնում, որ յանկարծ ոեւէ երեխայ նոյնիսկ պատուհանին մօտ չլինի, արգելում ենք պատուհանին մօտ դաս անել, դաս անելու ժամանակ էլ վարագոյրներն ենք քաշում, յանկարծ դրսից չնկատուի, չտեսնեն, քանի որ իրօք շատ մօտ է»:

Taghavart-2

Կրակոցները, ատրպէյճանական նամազն ու կոչերը գիւղը լքելու մասին գիւղացիներու առօրեային մասը արդէն դարձած են: Երեխաներն ալ արդէն անգիր կատարած են յայտարարութիւնը, գրեթէ ամէն օր կը լսեն:

«Կոչ են անում, որ դուրս գանք մեր հայրենիքից, որ մեր գիւղատնտեսական գործերն ի զուր են, որ մենք գալու ենք եւ տիրանանք ձեր հողերին: Ուզում են, որ հոգեպէս միշտ ճնշուած լինենք, բայց մէկ է` ես մնալու իմ հայրենիքում եւ չեմ լքի իմ տունը», կը պատմեն երեխաները:

Այստեղ փոքր աղմուկը անգամ գիւղացիներուն կը ստիպէ վատթարագոյնի մասին մտածել` կրնա՞յ ըլլալ դարձեալ ատրպէյճանցիները կը կրակեն:

«Նոյնիսկ դպրոցը փայտ էր բերել, փայտը թափում էին մեքենայից, ու այդ աղմուկից, ես մոռացել էի մի պահ, ես բաւականին վախեցած ցատկեցի տեղիցս, աշակերտներս ինձ ոգեւորեցին` մի անհանգստացէք, ընկեր Գաբուլեան, փայտն են թափում, մի վախեցէք: Յետոյ դասի անձանց, յետոյ ատրպէյճացիների աւտոմատի ձայներն էինք լսում, երեխեքն ասում են` ոչինչ, ատրպէյճանցիներն են` կրակում են», կ’ըսէ Մարալ Գաբուլեանը:

Նամազի ձայնէն կ՛արթննան գիւղի` յատկապէս ատրպէյճանական յենակէտերուն մօտ հատուածին մէջ բնակող թաղավարդցիները:

«Առաւօտ ժամը 6-ի մօտերը իրենց նամազն անում են, ես էնքան եմ խղճում, ոնց որ շունը աղիողորմ աղաչում-պաղատում է, ասում եմ` էս ի՞նչ են ուզում: Հէնց մեր բանջարանոցի մօտից է, շարժական աւտօ ունեն տեղադրած, գալիս է այդ աւտոն», կը նշէ Թաղավարդի բնակիչ Ռուտիկ Պատասեանը:

Իսկ նամազն ու գիւղը լքելու կոչերը օրուայ ընցացքին քանի մը անգամ են: Կ՛ըլլայ նաեւ, որ դադար կը վերցնեն ատրպէյճանցիները, կ՛ըսեն գիւղացիները, սակայն կրկին գործի կ՛անցնի, երբ շփման գիծի այլ հատուածին մէջ իրավիճակը կը սրի:

Հարակից Նյութեր

Leave a Comment