ՍՈՒՐԷՆ ԽՈՒԴԱՆԵԱՆ
Օրուայ հրամայականն է այսօր այն, որ Հայաստանի ժողովրդավարացման եւ արդարադատութեան համակարգում բեկումնային բարեփոխումներին եւ ընդհանուր աշխարհաքաղաքական զարգացումներին ներդաշնակ, սեւեռուենք հայապահպանման եւ ընդհանրապէս սփիւռքեան մարտահրաւէրների վրայ:
Ինչպէս գիտէք սփիւռքահայ համայնքների կառուցուածքը խիստ բազմաշերտ է եւ բազմաբովանդակ: Որքան բազմաբովանդակ են, այդքան էլ տարատեսակ են մարտահրաւէրները: Հիմնական մարտահրաւէրներն են, սոցիալ-տնտեսական, մշակութային եւ անգամ ֆիզիկական գոյատեւման խնդիրները: Սակայն ինչն է այստեղ կարեւոր՛ը. դա այն է, որ կարողանալ հասու լինել, ճանաչել եւ ախտորոշել այդ խնդիրները: Այնուհետեւ խնդիրների այն մասը, որ կարելի է ներառել համահայկական օրակարգի շրջանակների կազմում, տառանջատել եւ զգուշօրէն ներառել այդ մեծ օրակարգի կազմում, առանց վնասելու համայնքի գոյատեւման համար ինտէգրման օրինաչափ գործընթացին, իհարկէ հաշուի առնելով նաեւ հայոց պետականութեան ազգային անվտանգութեան շահերը:
Որպէսզի դեկլարատիւ հռետորաբանութիւն չհնչի եւ նիւթը ներկայացուի աւելի առարկայական, անդրադառնանք հայաստանին ամենամօտ գտնուող, բայց ցաւոք անուշադրութեան մատնուած համայնքի մասին:
Ջաւախքը իր աշխարհագրական դիրքով եւ հայ ազգաբնակչութեամբ Հարեւան եւ բարեկամ Վրաստանի կազմում, համարւում է Հայաստանի հիւսիսային դարպասը յուսալի դարձնող շրջան:
Այստեղ են ծնուել հայ մշակութային երկնակամարի այն աստղերը, ինչպիսին են Շառլ Ազնաւուրը, Լուսինէ Զաքարեանը, Գուսաններ Ջիուանին, Հաւասին, Կարպ Խաչվանկեանը, գրող Վահան Տէրեանը, Դերենիկ Դեմիրչեանը եւ այսպէս շարունակ:
Այսօր լուրջ խնդիր է այն հարցը թէ ինչ անե՞լ, որ Հայաստանի հիւսիսային դարպասը ապահովող շրջանը չամլանայ, եւ հայոց երկնակամարում փայլող աստղերի շքերթը չընդհատուի: Իսկ հայ ազգաբնակչութիւնը մանաւանդ երիտասարդութիւնը ամուր եւ վստահ կանգնի իր հողին:
Ջաւախքի հայ համայնքը ինքնագոյատեւման մեծ ներուժ ունի իր մէջ; Այս շրջանում գոյութիւն ունի նաեւ որոշակիօրէն հակահայկական տրամադրուածութեամբ ապրող ազերի բնակչութիւն: Յիշատակելու արժանի է այն, որ Վրաստանի իշխանութիւնները Հայերի աննահանջ վճռականութեան շնորհիւ ազերիների կամ անգամ Թուրքերի ագրեսիւութիւնը սանձում են ազգամիջեան բախումներից խուսափելու համար:
Ընդամէնը ամիսներ առաջ, Արցախեան գոյամարտում զոհուած Ջաւախցի Միքայէլ Աւագեանի կիսանդրին,հայ համայնքը իր սուղ միջոցների հաշուին տեղադրեց զոհուած հերոսի հայրենի Բաղեշ գիւղի կենտրոնում: Անմիջապէս նշուած տարածքի ազերի կամ թուրք խաժամուժը սկսեցին բողոքել, արձանի տեղադրման դէմ, իսկ բողոքի ֆորմատը, ինչպէս սպասւում էր, հակավրացական ձեւաչափով են ներկայացնում, որպէսզի գրգռեն վրացական իշխանութիւններին հայ համայնքի դէմ: Բայց հայ համայնքի ակտիւ եւ հայրենասէր զանգուածը վճռականօրէն դիմադրեցին եւ պայքարեցին նրանց խափանարար միջոցների դէմ:
Դա յաջողուեց եւ կիսանդրին մնաց իր տեղոմ եւ բարձունքին:
Ահա «Սփիւռքի Միասնութեան Հարթակի» եւ «Գեոպոլիտիկ Ակումբի» համատեղ ժողովների ընթացքում, ի շնորհիւ, այն կապերի որ գոյութիւն ունէր ջաւախքի հասարակական ակտիւի հետ, առաջացաւ Ջաւախքի մարզամշակույթային կենտրոնի ապահովման գաղափարը:
Այս հարցը ինչպէս նշեցինք, համահայկական օրակարգում ներառուած խնդիրների շարքին է պատկանում:
Յունիսի 2-ի թելեթոն-դրամահաւաքը նիւթականից աւելի բարոյական աջակցութիւն է Ջաւախքի մեր հայրենակիցների համար:
Ուստի յորդորում եւ խնդրում եմ իմ սիրելի հայրենակիցներին, Հնչակեան իմ սիրելի ընկերներին ու ընկերուհիներին, Արմաւիրի Հայրենակցական Միութեան իմ հարազատ ընկերներին չխնայել եւ հնարաւոր առաւելագոյն լուման ներդնել այս հայրենասիրական- բարեգործական վեհ գործին: