Հայաստանը 2018-ին մամուլի ազատութեան ոլորտին մէջ մէկ անգամէն 19 կէտով բարելաւած է դիրքերը աշխարհի 180 երկրներու շարքին։ Սա «Լրագրողներ առանց սահմաններու» միջազգային կազմակերպութեան տարեկան զեկոյցի ցուցանիշներն են։
Հայաստանը կը զբաղեցնէ 61-րդ տեղը՝ մէկ կէտով զիջելով հարեւան Վրաստանին։ Ատրպէյճանը 3 կէտով զիջած է դիրքերը՝ զբաղեցնելով 166-րդ տեղը աշխարհի մէջ։
Երեւանի մամուլի ակումբի ղեկավար Պորիս Նաւասարդեանը կը կարծէ, որ ապրիլեան յեղափոխութենէն ետք Հայաստանի մէջ հաստատուած է տարերային մամուլի ազատութիւն եւ ժողովրդավարութիւն․ – «Ակնյայտօրէն փոխուեց իշխանութեան վերաբերմունքը մամուլի նկատմամբ: Եթէ առաջ կային ճնշումների դրսեւորումներ, կային ջանքեր իշխանութիւնների կողմից՝ վերահսկել ամենաազդեցիկ լրատուամիջոցները եւ առաջին հերթին հեռուստաալիքները, հիմա մենք չենք տեսնում, որ իշխանութիւնը ցանկանում է գերակշռող դիրքեր զբաղեցնել լրատուական դաշտում»:
Ըստ Նաւասարդեանի, Հայաստանի վարկանիշի վրայ մեծ ազդեցութիւն թողած է նաեւ վերջին ընտրութիւններու լուսաբանումը, որ Երեւանի մամուլի ակումբի նախագահը կ’որակէ «աննախադէպ ազատ եւ բազմազան»։ Եւ տարերայնօրէն ձեւաւորուած այս միջավայրը պէտք է ամրապնդուի լրատուական դաշտը կարգաւորող նորացուած օրէնսդրութեամբ։
Այդ ուղղութեամբ, Նաւասարդեանի խօսքով, նախորդ տարի գրեթէ քայլեր չեն ձեռնարկուած․ – «Այս տարի մենք պէտք է բաւականին աշխոյժ լինենք՝ համագործակցելով խորհրդարանի մեր գործընկերների հետ, եւ առաջ տանենք շատ աւելի առաջադէմ օրէնքների նախագծեր, քան այն օրէնսդրութիւնը, որ գործում է այսօր»:
Անդրադառնալով ապատեղեկատուութեան տարածման՝ Պորիս Նաւասարդեանը նշած է, որ այստեղ նոյնպէս օրէնսդրական կարգաւորումներ անհրաժեշտ են․ – «Մեզ անհրաժեշտ է, որպէսզի լինի լրատուամիջոցների սեփականատէրերի եւ նիւթական աղբիւրների թափանցիկութիւն: Ցանկացած անձ իրաւունք ունի հասկանալ, ինչ կամ ով է կանգնած այս կամ այն լրատուամիջոցի հետեւում»:
