Սամուէլ Բաբայեան իր ունեցած վերջին հարցազրոյցին պնդած է, թէ հայկական կողմը պատրաստ է տարածքներ յանձնել եւ այժմ «յոյսը դրել է Ալիեւի մերժման վրայ»:
Ղարաբաղի մէջ անհնար կը նկատեն, թէ Մոսկուայի մէջ հայկական կողմը կրնար համաձայնիլ՝ տարածքներ յանձնել Ազրպէյճանին: Անցած շաբաթուան վերջաւորութեան Լեռնային Ղարաբաղի պաշտպանութեան նախկին նախարար Սամուէլ Բաբայեան 7or.am-ին հետ ունեցած հարցազրոյցին ընդգծած էր, թէ «վերջերս Մոսկուայում հայկական կողմը հաստատել է, որ պատրաստ է տարածք տալուն»:
Աւելին՝ Սամուէլ Բաբայեանի բնորոշմամբ, Հայաստանն այլեւս չի կրնար դիմադրել դուրսի ճնշումներուն, «լինի միջնորդներից, թէ Ազրպէյճանից»: «Չենք կարողանում դիմադրել եւ դառնում ենք «այո» ասող օպիէքթ»- պատկերաւորած էր ան: Օգոստոս 10-ին Մոսկուայի մէջ ՌԴ նախագահ Վլատիմիր Փութինին հետ ունեցած հանդիպումէն ետք Սերժ Սարգսեան յայտարարած էր՝ «Շատ կարեւոր է, որ կատարուեն ձեռք բերուած պայմանաւորուածութիւնները։ Մենք դրան պատրաստ ենք»: Թէ ի՞նչ պայմանաւորուածութիւններու մասին է խօսքը, Սարգսեան չէր մանրամասնած:
Լեռնային Ղարաբաղի նախագահին աշխատակազմի ղեկավարին տեղակալ Դաւիթ Բաբայեան, հակադարձելով Սամուէլ Բաբայեանի յայտարարութիւններուն, կ՛ընդգծէ՝ հայկական կողմը չէր կրնար Մոսկուայի մէջ համաձայնիլ տարածքներու յանձնման: «Ի հարկէ հնարաւոր չեմ համարում, ի՞նչ տուեալներ ունի ինքը, այսինքն՝ եթէ այդ բանակցութիւնները գնում են փակ ռեժիմում, ո՞վ է իմանում, թէ ինչ են խօսել: Եկէք տրամաբանօրէն մօտենանք՝ Երեւանը քանի՞ անգամ է ասել, որ պաշտօնական Երեւանի համար ընդունելի է ցանկացած տարբերակ, որն ընդունելի է պաշտօնական Ստեփանակերտի համար: 1000 անգամ ասել են էդպիսի բան, բոլոր նախագահների ժամանակ:
Հիմա՝ եթէ պաշտօնական Ստեփանակերտը չի մասնակցում բանակցային գործընթացին, ո՞նց կարող է պաշտօնական Երեւանը նման բան ասել․․․ նոյնիսկ միջնորդ երկրները, որոնք ասում են՝ իրենք միջնորդ են, ոչ թէ դատաւոր, չեն կարող որեւէ մէկին ստիպել: Նոյն Փութինը մինչեւ այդ հանդիպումը բացէ ի բաց ասել է՝ մենք որեւէ տարբերակ չենք պարտադրելու որեւէ մէկին: Իսկ մենք նորից շահարկում ենք՝ լաւ, չհասկացայ՝ այստեղ ուրիշ թեմա չկա՞յ: Եթէ մենք խօսում ենք, որ պէտք է պահպանենք մեր սահմանները, աւելի լաւ չի՞, որ յորդորենք՝ մարդիկ գան Արցախ: Արցախը ոչ թէ միայն ֆլեշմոպի, նկարահանուելու համար պիտի լինի, եկէք բնակուէք, ապրէք, պահէք այս հողը: Բայց չի կարելի անընդհատ խօսել ինչ-որ բանի մասին, որը պարզապէս գոյութիւն չունի»,- «Ազատութեան» հետ ունեցած զրոյցի ընթացքին յայտնեց Դաւիթ Բաբայեան:
Մինչդեռ, իր ունեցած հարցազրոյցին ընթացքին, Ղարաբաղի պաշտպանութեան նախկին նախարարը տարածքներ յանձնելու՝ հայկական կողմի պատրաստակամութենէն բացի, խօսած է նաեւ այլ զիջումներու մասին․ ան յայտնած է՝ 2008-էն ետք հայկական կողմը Ղարաբաղի հարցով 3 կէտով շատ լուրջ զիջումներ կատարած է: «1. Լաչինի շրջանը դարձել է Լաչինի միջանցք կամ կածան, 2. համաձայնել են Ազրպէյճանցի տեղահանուածների Շուշի եւ Լաչին վերադարձին, 3. ԼՂՀ կարգավիճակը վերջնական հանրաքուէով կամ փլեպեսցիթով որոշելու հարցը թողնուած է անորոշ ապագային, ու դրա փոխարէն ուզում են միջանկեալ կարգավիճակի հարց լուծել։ Սրանք շատ լուրջ զիջումներ են եւ գործնականում կիրառուելու դէպքում շատ վատ հետեւանքների կարող են հանգեցնել»- յայտնած է Սամուէլ Բաբայեան, ընդգծելով՝ եթէ հայկական կողմը «իրար հերթ չտալով» զիջումներու մասին կը խօսին, Ազրպէյճանն անգամ փոխզիջում կատարելու ցանկութիւն չունի:
Արձագանքելով դիտարկմանը, թէ փոխզիջում ըսելով, կ՛ենթադրուի, որ հայկական կողմը կը վերադարձնէ ազատագրուած տարածքները, միջազգային հանրութիւնն եւս կ՛երաշխաւորէ Ղարաբաղի անվտանգութիւնը՝ կարգավիճակի հարցը ձգելով անորոշ, Սամուէլ Բաբայեան յայտնած է՝ «Տարածքների թեման արհեստականօրէն է առաջին փլան մղուել, դրանք բանակցողներն իրենց մտքում վաղուց են յանձնել: Տարածքները յայտարարուեց, որ պատրաստ են տալ, բայց վերցնողը չի վերցնում»:
«Կարգաւորման ներկայումս շրջանցուող ծրագիրը ենթադրում է նաեւ Ազրպէյճանցի փախստականների վերադարձ Շուշիի ու Լաչինի շրջան։ Այսինքն՝ մենք վերադառնում ենք 88-ին»,- նշուած հարցազրոյցին ընթացքին նաեւ այսպիսի մտահոգութիւն յայտնած է Սամուէլ Բաբայեան՝ աւելցնելով, թէ այժմ հայկական կողմին համար անցանկալի լուծումը վիժեցնելու միակ երաշխաւորը դարձած է Ալիեւը: «Բանն այն է, որ Ազրպէյճանի նախագահը ոչ թէ 7, այլ 12 շրջանն է ուզում եւ միանգամից։ Բացի այդ՝ Ազրպէյճանը դէմ է խաղաղապահների՝ կը լինի դա ռուս կամ մէկ այլ ազգի, տեղակայմանը (հայկական կողմն այս հարցում էլ է «այո»–ի կողմնակից)։ Մեր իշխանութիւնների յոյսը հենց Ալիեւի «ոչ»–ի վրայ է։ Երեւանն իր «այո»-ն վաղուց է ասել տարածքների մասով»,- յայտնած է Լեռնային Ղարաբաղի պաշտպանութեան նախկին նախարարը։
Հարցումին՝ եթէ Ալիեւը փոխէ մարտավարութիւնը, ի՞նչ տեղի կ՛ունենայ ՝ Բաբայեան պատասխանած է՝ «Այդ դէպքում կ՛ունենանք կաթասթրոֆա, քանի որ Ղարաբաղում մարդ չի մնայ, սպառնալիքներ կ՛առաջանան Սիւնիքի համար, եւ մենք կ՛ունենանք ․․․ բացասական իմաստով զարգացումներ»:
Մինչդեռ, Լեռնային Ղարաբաղի նախագահին աշխատակազմի ղեկավարին տեղակալը կը պնդէ՝ անհնար է 1988-ի կամ 1991-ի սահմաններուն վերադառնալն ու այդպիսով կարգավիճակին հարցը լուծելը: Դաւիթ Բաբայեան օրինակ կը բերէ Քարվաճառի (Քելբաջարի), ցոյց տալու համար, թէ ինչպիսի վտանգներով յղի է միայն մէկ շրջանի յանձնումը՝ «Ասենք, Քարվաճառը․․․ որտեղից սկիզբ են առնում մեր ջրային պաշարները՝ Հայաստանի Հանրապետութեան համար կարեւորագոյն երկու գետ՝ Արփան ու Որոտանը, որոնք սնում են Սեւանայ լիճը: Փաստօրէն՝ ցամաքելու վտանգից փրկում են Սեւանայ լիճը: Պա որ մի բան գցեն այնտե՞ղ: Արել են չէ՞, Ազրպէյճանցիները, թունաւորում էին մեր ջրային պաշարները, նաեւ պատերազմի ժամանակ»:
