Home ՀԱՅԱՍՏԱՆԱՐՑԱԽ Բանակցային Գործընթացին Մէջ Յառաջընթացի Դրական Որեւէ Միտում Չկայ. Շաւարշ Քոչարեան

Բանակցային Գործընթացին Մէջ Յառաջընթացի Դրական Որեւէ Միտում Չկայ. Շաւարշ Քոչարեան

by MassisPost

«ԼՂ հիմնախնդրի բանակցային գործընթացում առաջընթացի դրական որեւէ միտում չկայ»,- այս մասին այսօր լրագրողներու հետ հանդիպման ժամանակ յայտնած է ՀՀ Արտաքին գործոց նախարարի տեղակալ Շաւարշ Քոչարեան:

Պատասխանելով հարցին, թէ արդեօք նախագահներու հանդիպման համար միջազգային հանրութենէն հայկական կողմը ստացա՞ծ է ռազմական գործողութիւններ չսկսելու երաշխիքներ, փոխնախարարը նշած է, որ հանդիպումն ու երաշխիքը իրար հետ պէտք չէ կապել:

«Յիշեցնեմ մի բան, որն այսօր շատ է շահարկուում, խօսքը վերաբերում է Վիեննայի եւ Սանկտ Փեթերպուրկի պայմանաւորուածութիւններին: Իրականում կայ կրակի, ռազմական գործողութիւնների դադարեցման ռեժիմն ամրապնդելու մասին  1995 թուականի եռակողմ համաձայնագիր՝ Արցախի, Ատրպէյճանի եւ Հայաստանի միջեւ, եւ դա,  ըստ էութեան, Ատրպէյճանի միջազգային պարտաւորութիւնն է: Տրամաբանութիւնը շատ պարզ է, 1994 թուականին ստորագրուեց ռազմական գործողութիւնների եւ կրակի դադարեցման ռեժիմը հաստատելու մասին համաձայնագիրն՝ այն ակնկալիքով, որ պէտք է լինի համապարփակ կարգաւորում: Շատ պարզ տրամաբանութիւն էր, որ դրա համար պէտք է լինի փոխվստահութիւն: Այն հանգամանքը, որ անցել է 20 տարուց աւելի եւ բանակցային գործընթացում առաջընթաց չկայ՝ պայմանաւորուած է հենց դրանով: Նոյնը մենք տեսանք Ապրիլին, երբ Ատրպէյճանը փորձեց վերսկսել ռազմական գործողութիւնները»,- նշած է Շաւարշ Քոչարեան:

Ըստ  փոխնախարարին, հրադադարի ռեժիմի ամրապնդումը հայկական կողմի նախապայմանը չէ, այն մէկ կողմէ Ատրպէյճանի պարտաւորութիւնն է, միւս կողմէ՝ համանախագահներու շատ տրամաբանական մօտեցումը. «Ի՞նչպէս կարելի է խօսել առաջընթացի մասին, եթէ կողմերի միջեւ չկայ վստահութիւն: Աւելին, ինքնին այն փաստը, որ Ատրպէյճանը հրաժարւում է իր միջազգային պարտաւորութիւններից՝ արդէն հարցականի տակ է դնում ապագայ ցանկացած համաձայնութիւն: Նա կարող է ստորագրութիւնը դնել այդ համաձայնութեան տակ եւ վաղը չկատարել, ինչի ապացոյցն են հենց այդ նոյն համաձայնագրերի խախտումները»:

Հարցին, թէ ունի՞նք երաշխիք, որ ատրպէյճանական կողմը բանակցելով ռազմական գործողութիւնները պիտի չվերսկսի, Շաւարշ Քոչարեան պատասխանած է. «Ի հարկէ չունենք: Աւելին, բանակցային գործընթացի տեղում դոփելը պայմանաւորուած է այն հանգամանքով, որ ի սկզբանէ Պաքուն ընտրել էր ուժային քաղաքականութիւն՝ ի պատասխան ինքնորոշմանը, եւ առ այսօր այդ քաղաքականութիւնից չի հրաժարուում»:

Դիտարկման, թէ այդ պարագային որքանո՞վ նպատակայարմար է բանակցութիւններու դիմելը, Շաւարշ Քոչարեան նշած է, որ միշտ պէտք է գիտակցիլ, որ երբ խօսքը կը վերաբերի բանակցային գործընթացին, կայ երկու հարթութիւն: Մէկը, ըստ անոր, կը վերաբերի ռազմական գործողութիւնները չվերսկսելուն, այդ նաեւ եռանախագահներու առաքելութիւնն է, միւսը՝ յառաջընթաց բանակցային գործընթացին մէջ ապահովելուն:

«Այս երկու հարթութիւնները միմիանց հետ սերտ կապուած են: Հաշուի առնելով նաեւ ապրիլեան պատերազմը, ակնյայտ է, որ եռանախագահները շեշտադրումն առաջին հերթին դնում են վստահութեան մթնոլորտի վրայ: Այդ տեսակէտից, պէտք է յստակ գիտակցենք, քանի որ շատ անգամ պատկերացումն այսպիսին է, թէ գնում են հանդիպման՝ կարգաւորման հարցում առաջընթաց արձանագրելու: Ցաւօք սրտի, դա դեռեւս այդպէս չէ եւ առաջնային խնդիրը վստահութեան մթնոլորտն է, որն իր հերթին նշանակում է, որ պէտք է այդ սադրանքներին վերջ տրուի: Կամ Ատրպէյճանը պէտք է բերուի կառուցողական դաշտ, աւելին՝ պէտք է լինեն երաշխիքներ, որ կը բացառուեն ստորագրութիւնից հրաժարուելու իրավիճակները, որից յետոյ նոր հնարաւոր կը լինի խօսել առաջընթացի մասին: Ակնյայտ է, որ այսօր չկայ որեւէ դրական միտում, որը թոյլ կը տայ խօսել առաջընթացի մասին բանակցային գործընթացում»,- յայտարարած է Շաւարշ Քոչարեան:

Հարակից Նյութեր

Leave a Comment